Lieve Glenn
Wat ben jij weer een grote bikkel geweest. Er waren wel drie grote stoere mannen om jou op te halen met de ambulance. Je lag heerlijk te slapen. En nog steeds ben je er moe van. Slaap maar lekker lieverd. Daar knap je van op!
Zitten we weer in het ziekenhuis met dat grote groene weiland eromheen, waar het 3 weken en 1 dag allemaal begon. Bij mama lopen de waterlanders alweer over haar wangen. Het gevoel van toen komt weer helemaal terug. Een aantal bekende gezichten..de kinderarts in opleiding die er in de nacht was, de verpleegkundige die ons uitzwaaide naar Groningen. Ook het beeld hoe jij in de couveuse ging om naar 't UMCG te gaan, staat in mijn geheugen gegrift. Maar wat zijn we blij dat jij hier bent! Een kamertje alleen en de verpleegkundigen die jou extra goed in de gaten kunnen houden! En mama die haar tranen kan laten gaan, wat zeker nog vaker zal gebeuren.
Lieverd, je pap en mams zijn door alle ervaringen getraumatiseerd, zoals de maatschappelijk werker al zei. Daarom zal er hier ook hulp worden geboden. De onzekerheid en het leven tussen hoop en vrees heeft ons geen goed gedaan. Ik zal mijn tijd nemen. Zo kan ik er straks weer voor jou zijn!
Liefs
Je Mama
Reacties
Een reactie posten