Lieve Glenn Stond je daar alweer. Vanmiddag aan het hekje naar iedere voorbijganger aan het hekje bijna schreeuwend 'haaaai' te roepen. Er zijn mensen die verrast omkijken en zien dat er n jonge man van 2 en 4 maanden naar hun staat te zwaaien. Gewoon, omdat je dat leuk vindt.. Je wordt groot. Ik zie t bijna gebeuren. Je koppie wordt anders en met de dag wordt je weer iets wijzer..al praat je dan niet, op een sporadisch 'mmmmm wat lekker!' na, je snapt t allemaal. Stilzitten lukt je soms. Als de tv aanstaat. Wanneer je em stiekem zelf via de zijkant van de tv hebt aangezet. Soms bezit ik de kracht om te zeggen dat t niet mag. Vaker niet. Als ik jouw blije hoofdje zie. Soms vraag ik mezelf af hoe t kan dat ik jouwn moeder mag zijn. Waar ik het aan verdiend heb om n jochie die zo grappig en sociaal en lief is om me heen te mogen hebben. Ik hoop dat je zo mag blijven. Gewoon wie je bent. Ondanks dat er weleens situaties zullen zijn die je van je pad af zullen bren
Pluis, zoals ik mijn bijzondere oudste noemde, met zijn schattige pluizige haartjes van toen hij nog een baby was. Later kwam er een dochter bij, met dezelfde pluizige haartjes :)