Verhalen over ons alledaagse leven. Zo gewoon dat het bijzonder is.

Het is inmiddels (iets meer dan) 5 jaar geleden dat ik begon hier met schrijven. En soms denk ik, wie zit er nou nog op mijn schrijfsels te wachten? Al deze verhalen. Maar mocht dat zo zijn - dat niemand er meer op zit te wachten, dan heb ik het nog altijd wel voor mezelf gedaan. En eigenlijk is dat al meer dan prima :) Er was een dag dat er op de deur geklopt werd. Ik deed open en er stond een groot, zwart schimmig figuur voor mijn deur. Voor dat ik het wist stond ie al binnen. Ik durfde niet naar em te kijken. Hij nestelde zich aan onze tafel, zonder dat ik daarom vroeg. Hij nam van ons eten. Terwijl ik piepte dat ie het niet moest doen ging hij onverstoord verder met eten. Hij zette zich tussen ons in terwijl ik hem vervloekte. "Ga weg! Ik wil dit niet! Ga uit mijn huis!" Hij keek niet op of om. Ik kon hem niet aanzien. Overal waar ik ging, ging hij. Gevochten heb ik. Als een leeuw. "Waarom?! Waarom hier?! Niet mijn baby! Hij hoort bij mij! Hier! Je blijft met j