1. Ik bezorgde m'n oudste een hartverzakking. Ik had m'n kroost in bed gelegd, om mezelf daarna een gezichtsbehandeling te geven met een kleimasker. So far so good. Dat ding moet een aantal minuten intrekken. Plots kwam Glenn z'n bed uit. 'Mamaaa, maaamaa! Waar ben jeee!?' Ik was allang vergeten dat ik er niet helemaal gewoon uitzag. Glenn schrok zich, op z'n Rotterdams, helemaal te pleuris. Het arme kind moest zo hard huilen en schreeuwen. Daarna konden we gelukkig hard lachen om het mama-monster. 2. De afgelopen 2 weken hadden we herfstvakantie. Het ene kind de ene week en het andere kind de andere. Zo ingewikkeld als ik van tevoren had bedacht dat ik het zou vinden, zo ingewikkeld was het dus ook. Helaas zal dit mijn lot zijn de komende jaren. Ik zal er dus aan moeten wennen. Het voordeel was wel dat Glenn met juf N kon knuffelen op school. Alleen met haar, de rest niet. Daar had ie dus totaal geen zin in. Ik vind dat prima. 3. Zo gingen er nog wel een paar
Pluis, zoals ik mijn bijzondere oudste noemde, met zijn schattige pluizige haartjes van toen hij nog een baby was. Later kwam er een dochter bij, met dezelfde pluizige haartjes :)