Lieve Glenn
Hoe lastig ook en hoe groot de gevolgen, het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben met een ziek kind. Er zijn er zoveel. Want er lopen er veel hier in t ziekenhuis. Het is schrijnend om te horen. Vaak heb ik me t afgevraagd waar je dit aan verdiend hebt. Zo'n klein mannetje. Maar ik kan niemand de schuld geven. Het is 'gewoon' dikke vette pech. Je kan alles goed doen tijdens de zwangerschap en een ongezond kind op de wereld zetten. Je kan alles doen wat God verboden heeft en dan alsnog een gezond kind krijgen. De een krijgt meer op t pad dan een ander. Het leven oneerlijk en onlogisch en ontrafelbaar. Mezelf afvragen waarom brengt me in de problemen. Mama weet er alles van inmiddels.
Vandaag maak ik me wat meer zorgen. Ik zie dat je hartslag hoger is als de laatste dagen. Een kreunend geluid zorgt ervoor dat al mn voelsprieten weer op scherp staan, maar die onzekerheid he. Niet grappig. Toen mama de zuster vertelde dat ze dacht dat je buikpijn had en ik over je buikje wreef, zei ze dat mama ook zat te drukken op de plek van de drains. Alsof ik je expres zit te prikken, daar waar t pijn doet. Mama schijnt n grote sadist te zijn! Dus pas maar op jij..;-) (mama droop zwaar beledigd af)
Gelukkig kunnen we vanavond wel weer normaal eten. We hebben een plekje gekregen in het Ronald McDonaldhuis :-)
Daarnet was je alweer mooi aan t kruipen over de grond. Zo fijn! Word maar gauw weer beter vent. Dan kunnen we weer fijn naar huis.
Liefs
Je Mama
Reacties
Een reactie posten