Lieve Pluis
De dagen worden weer korter en het donker weer langer. Het zijn meestal de periodes waarin mama niet zo graag buiten komt, maar liever warm in huis blijft. Vandaag was een uitzondering. Van de warmte van de zon voelt mama zich wat lichter.
In de winter lijkt alles wat somber, door t donker. Alsof je wat verloren bent. En in de zomer komt datgeen weer. Wat je verloren bent. Maar eigenlijk klopt dat niet voor m'n gevoel. In de winter is er ook veel te halen.
In de winter lijkt alles wat somber, door t donker. Alsof je wat verloren bent. En in de zomer komt datgeen weer. Wat je verloren bent. Maar eigenlijk klopt dat niet voor m'n gevoel. In de winter is er ook veel te halen.
Er is veel gebeurd lieverd. De laatste maanden. Dingen die ik niet echt zag aankomen. De machteloosheid. Het uit handen geven van jouw leven. Toekijken, hoe jij aan het lijden was. Het schuldgevoel; wat heb ik gedaan tijdens mijn zwangerschap, waardoor jij niet gezond was? Duizendmaal heb ik het me afgevraagd. Dit alles heeft me veranderd. Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Mama is er wel over uit dat er niets, maar dan ook niets erger is dan om je kind te verliezen. Mijn dankbaarheid is bijna tastbaar. Ik voel het tot in het diepste van mijn zijn. De dood is onomkeerbaar. Het idee dat jij er niet meer zou kunnen zijn is ondraaglijk. Ik wil er graag over kunnen praten. Niet wegstoppen. Want het was realiteit. We stonden oog in oog. De dood versus wij. Het enige zekere in het leven.
Waar ik eerder van veel dingen tegelijk wilde genieten, geniet ik nu van een paar grote dingen. Mijn wereldje is daarbij zeker niet kleiner geworden. Wel intenser.
.
Mama heeft inmiddels geleerd dat we nergens recht op hebben in dit leven. Als ik daar vanuit ga, kan ik mijn verwachtingen bijstellen tot geen. Het geeft me een soort van rust. Controle bestaat niet. Het is een illusie. Leven in liefde, dat is waar het omdraait.
Mama heeft inmiddels geleerd dat we nergens recht op hebben in dit leven. Als ik daar vanuit ga, kan ik mijn verwachtingen bijstellen tot geen. Het geeft me een soort van rust. Controle bestaat niet. Het is een illusie. Leven in liefde, dat is waar het omdraait.
ik heb je voor altijd m'n hart gegeven
ik draag je bij me, tot het licht straks dooft (Guus Meeuwis -De Weg)
ik draag je bij me, tot het licht straks dooft (Guus Meeuwis -De Weg)
Liefs
Je Mama
Je Mama
Reacties
Een reactie posten