Lieve Glenn
Wat nou als jij er nooit geweest was? Zou ik dan beter af zijn dan nu? Nee. Dat niet. Dat eeuwigvoelende proces om je uberhaupt op deze wereld te krijgen was al slopend. Maar buiten dat. Zou ik ooit gedacht hebben wat ik nu denk over geluk? Onmogelijk.
Wat is nu datgeen wat maakt dat, ondanks alles, ik jou niet had willen missen? Het is jijzelf.
Mama had graag een gezond geboren kind gehad. Ik had het liefst gezien dat er niks met jou aan de hand was. Natuurlijk niet. Ik had ook graag een baan gehad. En geld is ook zoiets. Reuze handig om leuk de maand mee door te komen. En nog meer van die grote dingen.
Wat als ik die verwachtingen loslaat, de teugels laat vieren en zal zien waar het schip strand? Zou dan het kleinste lachje, de kleinste aanraking, een aardig gebaar van een ander heel groot worden? Ja. Dat is het. En dat leer ik uit mijn omstandigheden. Laat maar gaan. Volg je eigen pad en wie je accepteren zoals je bent, ongeacht de omstandigheden, en met je mee wandelen mag je je vriend noemen. De rest mag blijven waar die is. En als dat vandaag niet lukt, dan misschien morgen! (Of overmorgen)
Lieverd, ik wens jou alle liefde van de wereld. Ben trots op jou♡
Liefs
Je Mama
Je Mama
Loslaten is een uitdaging. Oefening baart kunst, zeggen ze. Maar het blijft een opgave, of het nou om je verwachtingen, je angsten of welke 'bladeren' dan ook, het is hard werken.
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben al veel los moeten laten, in het korte leventje van Glenn en veel mee gemaakt, maar je doet het goed! Geniet van het genieten.
Liefs Liedeke