Lieve Glenn
Daar is mama weer. Na een lange tijd. Ben dat wel een beetje zat. 'Heb je mij weer met mijn kommer en kwel'. Dus blijkbaar wanneer ik niet schrijf gaat t goed met me.
Het is nog niet zolang geleden, sinds we uit die ene woestijn zijn vertrokken en we weer voet hebben gezet in een land waar we onszelf te goed deden aan gelukkig figuurlijke melk en honing (mama houdt er namelijk niet erg van). Het land waar het goed was en we uit konden rusten van alles wat we meemaakten. De woestijn waarin we dorst hadden en hongerig waren en er gewoon uit wilden.
Soms leidt de weg door warmere landen waar ze blijkbaar een overvloed aan woestijnen hebben. Want zo ben je de ene nog niet uit, ga je de andere alweer in...
Het was zo'n mooie dag. Die ene dag ergens in januari. De lucht leek blauwer dan blauw. Mama kon haar geluk niet op. De verrassing van ons leven, zo'n grote spreekwoordelijke kers op de taart!
Helaas mag het niet meer zo zijn. De baby is er niet meer. Hoe groot ons geluk toen was en ons verdriet nu, het verschil met toen en nu doet zo'n verschrikkelijk veel pijn en verdriet. Ook boosheid. Waarom nu dit weer? Mama wil het eigenlijk niet stellen, die vraag, maar wat een ellende is dit weer. Dat t vanzelf gelukt is biedt me nog geen troost. Ook dat t nu gebeurd is en niet over een paar maanden doet dat niet. Het verschil van geluk naar verdriet is te groot.
Soms kan k dan wel terug verlangen naar de momenten waarop de lucht zo blauw was, maar weet je liefje, uit het verleden kunnen we geen hoop halen. De hoop is voor vandaag. Het hier en nu.
Het komt dus wel weer. Ook dit keer zullen we weer uit die woestijn vertrekken. De lucht zal weer steeds meer helder worden. We zullen dit aankunnen, want we hebben voor meerdere hete vuren gestaan. Iedere dag opnieuw zal daarin voorzien worden.
Zoals altijd gaan we er weer door heen. Soms huilend, soms schreeuwend en vloekend. Soms staat het leven even stil en vaak gaat t ook weer verder. Het is hard werken om er weer uit te komen. Dan zullen we weer uitrusten.
Lieverd, mama is trotser dan trots op jou. Ondanks alle pijn en verdriet van mama doe jij je dingen wel.
Liefs
Je Mama
Wat met liefde en blijdschap begon is nu vol met verdriet en ongeloof. Je kindje vulde je met liefde... en die liefde blijft voor je kindje bestaan op elk moment van de dag. Xxx Kathleen
BeantwoordenVerwijderenWat met liefde en blijdschap begon is nu vol met verdriet en ongeloof. Je kindje vulde je met liefde... en die liefde blijft voor je kindje bestaan op elk moment van de dag. Xxx Kathleen
BeantwoordenVerwijderen