Klaar

Vandaag kreeg je die felbegeerde klavertje 4. Zo'n mooie groene voor aan je tikiring met al die andere tiki's die staan voor een behandeling. Mama nam em in in ontvangst en degene die em gaf riep nog hoe fijn t was. Jaja heel fijn. Tuurlijk. 1 groot feest...

Lieve Glenn

Vandaag was het weer zo ver; een eind rijden naar Groningen! En je deed iets waar mama wel lang naar uit had gekeken..je liep door dat grote ziekenhuis! En je keek je ogen uit. Er werd alle kanten op gelopen behalve de goede. Op een 'goed' moment was je t zat en bleef je fijn zitten. Midden in t ziekenhuis. Toen was mama daar weer om je te dragen. De zware poemel, waarvan we later wisten;11,5 kilo en 85 cm ;) 2 kilo sinds je ontslag! Supergoed!

Dok vond je een supergrote jongen die er goed uitziet. En leuk ook. 

Huilen deed je. Toen met de hartecho. Van tevoren had je die ambulance auto uit een kamertje met toestemming gepikt en was daar zo lief mee aan t spelen. Toen ik je oppakte om naar de echo te gaan werd je woest! Niet alles hebben ze daardoor in beeld kunnen brengen. Ondanks t Zandkasteel op de tv en t gezang van de mw die de echo maakte. Het hielp niet. Mn arme vent....huilen, zo hard!

De dok had niet veel woorden nodig. De rechterkant van je hart is ten opzichte van de linkerkant normaal geworden. Met andere woorden; je bent gezond! En dok zei: over 3 jaar terugkomen. Oke, over 3 jaar. 'Wat?!?!' dacht mama. 'Dan pas??' Dus dat...eigenlijk zou ik een groot feest kunnen geven, maar die komt nog. Want zo voelt het nog even helemaal niet. Van de dood dicht in de ogen kijken naar springlevend en gezond in 21 maanden. Met daar tussen intensieve periodes, van de eerste spoesopname,met controles, een operatie...

Mama heeft daarom het ziekenhuis nog eens goed aan de binnenkant bekeken. Niet dat k er nou zo graag kom. Of toch eigenlijk wel?! Ze hebben je er ook beter gemaakt. En ook gewoon veel meegemaakt. Mn ongeduldige ik geeft het maar weer tijd om te wennen aan t idee en blij te kunnen zijn met dit prachtige gegeven. Het is immers een reeks van wonderen waardoor we staan waar we nu staan. En zo'n mooi lichtpunt na de afgelopen weken :) 

En jij, jij bent mama's ongelooflijke kanjer!
Ik lief jou ♡

Liefs
Je Mama