Ik was van plan om het einde van t vorige jaar een verhaal te schrijven over het afgelopen jaar. We waren er even tussenuit (heel burgerlijk naar een burgerlijk huisje op een burgerlijk vakantiepark, maar dat is oke. Je leeft immers maar 1x ;) dus kan ik nu sterven. Grapje natuurlijk)
Zoals ik dus op vakantie was, was mijn brein dat ook.
Zoals ik dus op vakantie was, was mijn brein dat ook.
Poging nummer zoveel dus.
Als je het mij vraagt was 2017 niet bepaald mijn jaar. In een belangrijk opzicht ook wel weer, maar het heeft me zeker heel wat grijze haren erbij doen krijgen.
Het mogen krijgen van een tweede kind. Gezond en wel! Wat een ongelooflijk wonder en natuurlijk ben ik een dankbaar mens. Maar daarnaast heb ik dat toch wel even onderschat. Zoals ik steeds gedacht had dat ik die er wel 'even bij zou doen'. Boy. I was so wrong. Ik heb ontzettend gezweet.
En zo goed als het allereerste begin was, zo slecht voelde ik mezelf halverwege. Het moest er van komen denk ik nu. Een gezond kind krijgen gaat je niet in de koude kleren zitten, na alles wat we meemaakten.
Het was geen polonaise die we liepen. Daar had ik wel op gehoopt. Ik heb zeker niet altijd genoten. Ik kon het niet.
De roze wolk was ver te zoeken. En dat vind ik moeilijk om zo even op te schrijven, want alles had zn weerslag. Ik wilde gewoon blij zijn. Na alles.
De roze wolk was ver te zoeken. En dat vind ik moeilijk om zo even op te schrijven, want alles had zn weerslag. Ik wilde gewoon blij zijn. Na alles.
Alles wat we meemaakten met Glenn, het zit nog altijd in mn aderen. En het is niet altijd hard gejank. Het heeft me veranderd en ik maak daarom bepaalde keuzes en ik kan niet ontkennen dat ik er niet meer aan denk, want het komt iedere dag nog weleens voorbij. Dat ie nu gezond is zegt niets over mijn gevoel nu. Het goede nieuws: Ik kan ook nog lachen. Net zo goed.
Dus zo stoer ben ik niet. Al krijg ik dat weleens te horen. Ik doe vaak maar wat. Ook ben ik vaak allang blij dat ik kan ademhalen met 2 stuks nageslacht. (Eigenwijs is hun tweede naam)
En oh wat kan ik lachen om die 2. Als ze samen aan t geinen zijn. Dat gegiechel, daar doe ik het voor :)
Een nieuw jaar en nieuwe kansen. Al geloof ik meer in een dag. Een jaar is te lang als je vandaag leeft.
Mooi!! En je voelt je misschien niet altijd stoer..maar je flikt t em wel elke dag weer! Ik vind je een kanjer! Xx
BeantwoordenVerwijderen